مرکز خبر روابط عمومی مسجد مقدس جمکران – محمد خامه یار: ، 113 سال از آغاز دوران غیبت صغری و کبرای امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) سپری شده بود، یعنی در سال 379 هجری قمری؛ سال‌هایی که بر مسلمانان بسختی گذشت و با رنج‌ها و خون‌‌دل خوردن‌ها همراه بود، دورانی که حضرت حجت(عجل الله تعالی فرجه) به دومین نایب خود جناب محمدبن عثمان امر فرمودند به دعای فراوان برای تعجیل در فرج، اما غبار غفلت بر دل دوستان حضرت نشست و دعا را به دست فراموشی سپردند.
دو سال بعد از غیبت صغری، دورانی آغاز شد که هنوز هم ما در امتداد آن به‌سر می‌بریم؛ دورانی که غیبت کبرای امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) نام گرفت و منتظران ظهورش در اشتیاق دیدار او لحظه‌شماری می‌کنند.
شب هفدهم رمضان سال 373 هجری قمری، وجود مقدس و نازنین امام(عجل الله تعالی فرجه) برای اولین بار در عالم بیداری دستور ساخت مسجد مقدس جمکران را به «حسن بن مثله» جمکرانی می‌دهند، تا این قطعه خاک و بقعه مقدس، مامن و پناهگاه و میعادگاهی برای چشم انتظاران ظهورش باشد تا دل‌سوختگان حضرتش گردهم آیند و با نماز و دعا و نیایش، طواف عشق به جای آورند.
در میان متون دینی و کتاب‌های ارزشمند می‌توان به کتاب شیخ صدوق اشاره کرد که ابوجعفر محمد بن علی بن بابویه در کتاب «مونس الحزین» به عنوان اولین کسی است که به تاریخ ساخت و دستور حضرت اشاره می‌کند. چرا که زمان تاسیس این مسجد و مکان مقدس در دوران شیخ صدوق رقم خورد.
هر چند منتظر ظهوریم، اما هنوز هم برای ظهور حضرتش دچار غفلت‌ایم و آنچنان که باید، به این مسجد مقدس توجهی نمی‌کنیم؛ مسجدی که ملجا و پناهگاه بزرگان دین، مراجع تقلید و خیل عاشقان حضرت است.
17 رمضان
انتهای پیام/ح
